'Laat je goed informeren en doe het!'

Sandra (36):
Op een regenachtige zaterdagmiddag liep ik langs de locale opticien waar een bord in de showroom stond over ooglaseren. Door de druppels heen heb ik dat staan lezen en vanaf dat moment stond voor mij vast dat ik nu echt van mijn bril af wilde. Dat gedoe. Altijd prutsen met een zonnebril, sneeuwbril, regen, kou, stof, vet, beslagen of bekrast. Dan zit het ding weer niet lekker of staat scheef: het is altijd wat. Lenzen zitten mij niet lekker omdat mijn ogen van nature wat droog zijn. Voor het mountainbiken en snowboarden gebruikte ik heel dure daglenzen, maar na een paar uur wilde ik niets liever dan mijn ogen weer zuurstof geven. Korte check laten doen en volgens de opticien was er geen enkele reden om het niet te doen.

Maar ja. Het blijven toch je ogen. Je hebt er maar twee. Wat als het niet goed gaat? Wat gebeurt er over 30 jaar met je ogen na een laserbehandeling? De twijfel sloeg toe. Internet afgestruind naar negatieve ervaringen, maar eigenlijk is niemand negatief. Dat kan toch niet? Er moeten toch mensen zijn die ongelukkig zijn geworden? Een enkeling is niet 100% tevreden, maar geen horrorverhalen, geen verminkingen, geen blijvende schade kunnen ontdekken. Raar. Ongeloofwaardig eigenlijk. Ben er met vrienden en bekenden over gaan praten en dan hoor je ook alleen maar succesverhalen. Iedereen kent wel iemand die het heeft laten doen en die zijn allemaal gelukkig geworden. Ik kreeg er toch vertrouwen in. Uit het uitgebreide onderzoek bleek ook dat mijn ogen geschikt waren. Niet de behandeling die ik in eerste instatie voor ogen had (Femto Lasik), maar de TransPRK. Herstel is langer. Dat was balen, maar wat is drie maanden op een gelukkig brilloos bestaan? Bovendien was het goedkoper. Niet doorslaggevend, maar wel mooi meegenomen.

De behandeling was spannend. Vooraf had ik gedacht ik de Valium niet zou nemen, maar toen ik eenmaal aan de beurt was, heb ik de pil met gretigheid genomen. Ik was toch wel zenuwachtig. De mensen bij Bergman zijn heel lief en doen er alles aan om je gerust te stellen, dat helpt wel. Uiteindelijk is de ingreep zelf zo gepiept. Na het daadwerkelijke laseren van het eerste oog werd er gespoeld. En toen hoorde ik het sissen!! Op dat moment bedacht ik me wel dat het maar goed is dat ik beide ogen tegelijk liet behandelen, want als je daar langer over nadenkt weet ik niet of ik oog nr 2 nog zou durven. Maar echt hoor, je voelt niets. Voor je het weet sta je weer buiten met je zonnebril en tasje druppels.

De tweede dag was vervelend. Het deed geen pijn, maar het voelde wat branderig en vermoeid. Ik leefde naar de volgende druppel toe en ben uiteindelijk vroeg gaan slapen in de hoop dat het de volgende dag beter zou zijn. De dag erna had ik nergens meer last van. Achteraf hoorde ik dat dit het moment was waarop het hoornvlies zich weer heeft gesloten. Als dat eenmaal dicht is, voel je niets meer.

Ik was blij dat mijn man beschikbaar was om het druppelschema te coordineren. De eerste paar dagen is dat bijna een dagtaak. Ik had een week vrij genomen voor herstel, maar dat was eigenlijk net iets te kort. De eerste paar dagen terug op kantoor was mail lezen niet prettig omdat mijn zicht voortdurend wisselde. Het ene moment superscherp, om vervolgens nauwelijks te kunnen lezen. Autorijden was geen probleem omdat ik de weg ken naar kantoor. Je ziet alle auto's natuurlijk wel, maar het lezen van borden lukte voor geen meter. :-)

Ik ben nu twee maanden onderweg en kan niet anders zeggen dan dat ik dit veeeeeel eerder had moeten doen. Mijn zicht is hetzelfde als voorheen met bril en net zo constant. Geen pijn, geen irritatie, geen droge ogen. Niets. Ik ben net zo'n blij ei als de mensen uit de andere verhalen die ik gelezen heb.

Onderschat de ingreep niet. Er gebeurt echt wel iets en neem het herstel serieus. In het geval van PRK: lees goed wat je kan/mag verwachten, dan valt het mee. Ik sprak iemand die de info niet had gelezen en die was verbaasd over hoe lang het duurde voordat het zicht stabiliseerde. Tja. Dat had je kunnen weten...

Kortom: laat je goed informeren en doe het!

N.B. Mijn man was nog veel sceptischer dan ik en heeft heel lang geprobeerd om mij te weerhouden van de laserbehandeling. Inmiddels heeft hij zijn ogen laten testen in het ziekenhuis omdat hij de commerciele instellingen niet voldoende vertrouwt. De oogarts daar was ook enthousiast over laseren en kon bevestigen dat hij nooit patienten hoeft op te lappen na een mislukte behandeling. Hij overweegt nu om zich te laten laseren aan het einde van het jaar... Ik ben benieuwd!